น้องรมณ - ประสบการณ์ 1 ปีใสความทรงจำ เราเข้าร่วมโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนเมื่อตอนอยู่ชั้น ม.5 ที่จริงตอนอยู่ ม.ต้น ไม่ได้คิดอยากไปแต่พอโตขึ้นก็รู้สึกว่าอยากไปลองสอบดูไปสอบของ AFS ติดตัวสำรองรอเลือกประเทศนานมากๆๆ สุดท้ายเลยเลือกไปของโครงการอื่น
ก่อนไปเรามีเวลาเตรียมภาษาน้อยมากเรียนได้ 2 คอร์สน่าจะ level ประมาณ A1 ต้องเรียนภาษาเยอรมัน ควบคู่กับเรียน ม.5 เทอม 1 ที่โรงเรียนไทย (สายวิทย์อีกต่างหาก ☹) แต่สุดท้ายก็ผ่านไปได้ เราก็ไปเยอรมันตามที่วางแผน ตอนเราไปถึงใหม่ๆ เราโฮมซิคหนักมาก เราพูดอะไรโฮสก็ไม่เข้าใจ โฮสพูดกลับมา เราก็ฟังไม่รู้เรื่อง สุดท้ายก็ต้องใช้ภาษามือ ภาษาท่าทาง ตามแต่จะใช้ได้ในตอนนั้นเพื่อสื่อสาร
เราไปโรงเรียนเดียวกันกับโฮสซิสต้องขี่จักรยานออกจากบ้าน แล้วไปต่อรถไฟ การเดินทางที่นี่สะดวกมาก แม้แต่เมืองเล็กๆ ก็ยังเดินทางด้วยรถไฟได้สะดวกที่โรงเรียน เทอมแรกคุณครูเน้นให้ลงวิชาภาษาเยอรมันเยอะหน่อย เพราะอยากให้ภาษาดีขึ้นเร็วๆ บางคาบไปเรียนกับน้องชั้นเล็กกว่า (เหมือนเราเรียนวิชาภาษาไทย) แต่ตอนหลังเราไปขอเปลี่ยน เพราะมันก็ยังยากอยู่ เรียนไปกับเพื่อนในชั้นเดียวกันดีกว่าจะได้ทำกิจกรรมกับเพื่อนๆด้วย (เรื่องการเปลี่ยนตารางสอนนี่จะขอโฮสซิสไปช่วยคุยให้ตลอด เพราะคุณครูก็ไม่ได้เก่งอังกฤษ และเราก็พูดเยอรมันได้น้อยนิด) โดยรวมแล้วเราถือว่าคุ้มค่าที่ได้มาเพราะการเดินทางทำให้เราเปิดโลกเห็นโลกใบใหม่ทั้งใบที่ต่างกับบ้านเราทุกอย่างเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ทำให้รู้จักตัวเอง และมีความอดทนมากขึ้น อยากไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนประเทศไหนให้เตรียมเรียนภาษากันไว้แต่เนิ่นๆจะดีที่สุด เป็นกำลังใจให้คนช่างฝันทุกคนค่ะ